God is thuis

Lezen: Psalm 48 | Blaas alarm op mijn heilige berg! Joël 2:1-2a

Een woord van God! ‘Blaas alarm op mijn heilige berg.’ Na de hulpkreet van Joël (1:9-10) wacht de HEER op de hartenkreet van het hele volk.

Joël zet daar een dikke streep onder. De dag van de HEER is dreigend dichtbij. De brandlucht hangt in Juda.

Maar de HEER woont nog thuis. Midden in Jeruzalem, tussen zijn volk in. Zijn huis staat hoog en heilig in de stad, met de voordeur op een kier.

De HEER is met zijn genade, met zijn vrede dichterbij dan met zijn oordeel. Donkere wolken dreigen, maar het is nog helder. De HEER is binnen gehoorafstand. Zijn trouw, zijn geduld en zijn liefde wachten op de ramshoorn. 

God wil zijn volk helemaal niet kwijt. Hij wil zijn mensen terug. Laten ze zich onder leiding van de dienaars van het altaar melden aan zijn voordeur.

Een vierdubbele sprinkhanenplaag, gevolgd door droogte, afgerond met natuurbranden – dat is een duidelijk signaal. 

Maar dat God zegt: roep mijn naam, bons op mijn deur – is nog duidelijker. Hij zegt: Ik sta voor jullie klaar.

God laat je niet zomaar gaan. Hij hangt zijn vlag uit. Hij is thuis voor mensen die Hem zoeken.

 

Vraag: weet jij waar Gods deurbel zit? 

Gebed: dank U dat uw huis dankzij Jezus altijd voor me open staat, en dank U voor uw Geest, door wie U dichter bij me bent dan wie ook.

Zingen: Gezang 90 ‘Ontsluit, o Heer, voor U ons hart’

 

[Kracht voor elke dag. Bijbels dagboek 2013, Barneveld: De Vuurbaak, 2012, vrijdag 7 juni]