Logisch

woensdag 23 maart 2022

lezen: Klaagliederen 3,46-54

ik dacht: ik ben verloren (Klaagliederen 3,54b)

De dichter van Klaaglied 3 gelooft (22-39). Dat maakte trouwens geen verschil. Hij kreeg geen speciale behandeling toen Jeruzalem onderging. Toch roept hij zijn lotgenoten op hun leven aan God toe te vertrouwen (40-47).

Hij vertelt wat hij heeft meegemaakt: opsluiting in een waterreservoir, zo’n glad gestuukte kruik- of flesvormige kelder met een opening bovenin (48-66).

Ja, Juda heeft het verkorven bij God. Van enige vergevingsgezindheid is niets te merken. Maar is Gods liefde nu op? Dacht Jona dat toen hij in de Middellandse Zee verdronk? Dacht de dichter van Psalm 88 dat in het donker?

Deze man zinkt met de Judeeërs naar de bodem van de put van angst en afgrijzen en hij denkt ‘ik ga eraan’ (54). Logisch! Maar niet logisch als je aan de Allerhoogste denkt. Dan roep je Hem te hulp (56). Dan kijk je door zijn ogen naar de behandeling die je krijgt (58-66). Dan vertrouw je: ‘U, Heer, neemt het voor me op’ (58), ‘Vader, in uw handen leg ik mijn leven’ (Luc.23,46).

Gods zoon, de gedode, de opgestane, is de mens die gesloopt is en herbouwd. Je bent vrijgesproken toen Jezus Christus vrijkwam uit zijn dodencel. Toen is ook de vrede voor jou getekend en je schuld onschadelijk gemaakt. Toen begon jij te genezen.

Hou dapper vol: ook in je moeilijkste momenten weigeren aan te nemen dat God je veroordeelt.

Vraag: heb je je wel eens zo beroerd gevoeld dat je dacht dat God je vergeten was?

Gebed: wilt U mij vertrouwen geven in uw vriendelijkheid?

lied: Gereformeerd Kerkboek Gezang 213 : 3

[Kracht voor elke dag. Bijbels dagboek 2022, Amersfoort: Vuurbaak, 2021]